مصرف برق ایرانیان ۶ برابر میانگین جهانی، ۷ برابر ترکیه، ۵ برابر آلمان، ۲ برابر ژاپن و ۱.۵ برابر عمان
تاریخ انتشار: ۱۹ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۸۱۱۲۳
در حال حاضر مصرف برق در ایران ۶ برابر میانگین جهانی، هفت برابر ترکیه، ۵ برابر آلمان با آن صنایع عظیم، 2 برابر ژاپن و حتّی ۱.۵ برابر کشو کوچک عمان است.
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری برنا، آمار رسمی کشور که توسط رسانههای رسمی و اشخاص مسئول به جامعه رسیده است در اکثر موارد به بالاتر بودن میزان مصرف برق خانگی کشور اشاره دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برخی از این گزارشها و اظهارات میزان مصرف برق خانگی ایرانیان را بالاتر از سایر کشورها و یا بیشتر از میزان مصرف برق بخش خانگی قاره اروپا میدانند.
از آنجا که فصل تابستان و گرمای هوا و فعالیت گسترده سامانههای پرمصرف سرمایشی بار سنگینی را به شبکه برق تحمیل کرده است و در نهایت هم موجب بر هم خوردن تعادل در تولید و مصرف برق میشود، مشوقهای انگیزشی یکی از مهمترین اقدامات دولتمردان بوده که هم رعایت عدالت را به همراه داشته و هم موجب کاهش شدت مصرف میشود.
طبق اعلام فایننشال تایمز، برق آلمان برای تحویل در سال آینده میلادی که شاخص قیمت برق اروپا را تعیین میکند، ۳۲۵ یورو (۳۳۴ دلار) در هر مگاوات ساعت معامله شد و رکورد ماه دسامبر را پشت سر گذاشت.
شاخص قیمت برق اروپا در همین ماه در سال گذشته میلادی برابر با ۸۱ یورو (۸۳ دلار) در هر مگاوات ساعت بود.
قیمت برق در فرانسه از آغاز سال جاری میلادی دو برابر شده و به ۳۶۶ یورو (۳۷۷ دلار) در هر مگاوات ساعت رسیده است.
در کشورهای اروپایی، یارانهای روی مصرف برق پرداخت نمیشود و قیمت برق تابعی از قیمت تمام شده تولید، انتقال و توزیع آن به همراه در نظر گرفتن سودی متعارف برای تولیدکنندگان و شرکتهای فعال در زمینه توزیع برق است.
در بررسی برخی از کشورها مثل ژاپن مشترکان به ازای هر کیلووات ساعت مصرف برق، ۱۸ سنت دلار پرداخت میکنند، این یعنی مشترکان، هزینه بیشتری را برای هر کیلووات ساعت برق مصرفی خود نسبت به مشترکان کممصرف میپردازند.
به عبارت دیگر تعرفه برق مشترکان پرمصرف بیش از 2 برابر بهای تمام شده تولید برق در این کشور و در مقایسه با ایران 25 برابر تعرفه برق است.
همچنین، شهروندان ایتالیایی به ازای هر کیلووات ساعت مصرف برق، ۱۵.۷ سنت به اضافه مالیات مربوطه را پرداخت میکنند، همچنین آلمان با قیمت ۱۵.۲۲ سنت و انگلستان با فروش هر کیلووات ساعت برق به قیمت ۱۴.۱۶ سنت بیشترین قیمت برق را در جهان دارند.
شهروندان کشور بلژیک، پرتغال و اسپانیا به ترتیب با پرداخت ۱۱.۱۷ سِنت، ۱۱.۰۵ سِنت و ۱۱.۰۴ سِنت به ازای هر کیلووات ساعت انرژی الکتریکی در جایگاههای بعدی قرار دارند، این در حالی است که در سال گذشته میلادی مشترکان صنعت برق در اسلواکی به ازای هر کیلووات ساعت مصرف برق ۹.۹ سِنت و در آمریکا ۹.۴۳ سِنت پرداخت کردند.
از سوی دیگر مصرفکنندگان برق در کشورهای فرانسه، آفریقای جنوبی، اتریش، لهستان، هلند، استرالیا و جمهوری چک نیز بین ۸ تا ۸.۹ سِنت به ازای هر کیلووات ساعت پرداخت میکنند و کشورهای کانادا با ۷.۲۳ سِنت، فنلاند با ۶.۴۲ سِنت و سوئد با ۵.۳۴ سِنت نیز در جایگاههای بعدی قرار دارند.
و در ایران میانگین قیمت برق معادل ۲ سِنت به ازای هر کیلووات ساعت انرژی است.
در حال حاضر مصرف برق در ایران ۶ برابر میانگین جهانی، یعنی حدود هفت برابر ترکیه، ۵.۳ برابر آلمان با آن صنایع عظیم، ۱.۹ برابر ژاپن و حتّی ۱.۵ برابر کشو کوچک عمان است.
از سوی دیگر براساس آخرین آمار مصرف برق ایران در دنیا در رتبه ۱۸ است و این در شرایطی است که میزان مصرف در سرانه تولید و شدت انرژی تناسبی با سایر کشورهایی که رتبههای مشابهی در عرصههای اقتصادی مانند ما دارند وجود ندارد.
البته در این میان بر اساس آمار و ارقام در حال حاضر ایران دارای رتبههای برتر در این صنعت است، چرا که از نظر ظرفیت نصب شده رتبه ایران در دنیا ۱۴ و در بین کشورهای منطقه نیز رتبه ایران دراین عرصه اول است. علاوه بر این از نظر راندمان نیروگاه نیز ایران توانسته رتبه اول را از آن خود کند.
بر اساس اطلاعاتی که در وبگاه آماری «statista.com» وجود دارد، اکنون پایینترین میزان تعرفه برق در کشور آلمان برای هر کیلووات ساعت معادل ۰.۳۴ دلار است که از ۰.۱۶ دلار برای هر کیلووات ساعت به عنوان پایینترین تعرفه برق در کشور آمریکا، ۲.۱ برابر بیشتر است.
این یعنی پایینترین میزان تعرفه برق بخش خانگی در کشور چیزی معادل ۱۷ هزار تومان برای هر کیلووات ساعت است که از حداقل تعرفه برق بخش خانگی در ایران ۱۷۰ برابر بیشتر است.
استفاده از پریزهای برق هوشمند
بررسیها نشان میدهد در کشور آلمان و تنها با جدا کردن وسایل برقی بلااستفاده از پریز برق امکان صرفهجویی ۵۰۰ کیلوات ساعتی به صورت سالانه ایجاد میشود که همین میزان برق معادل ۱۸۵ یورو صرفه جویی به همراه خواهد داشت.
استفاده از فلاسک به جای داغ کردن مرتب آب جوش
یکی دیگر از پیشنهادهای ارائه شده به شهروندان آلمانی استفاده از فلاسک حرارتی به جای داغ کردن مرتب آبجوش با استفاده از انرژی برق است.
این توصیه از آن جهت ارائه میشود که بدانیم در صورت استفاده از کتریهای برقی به مدت سه مرتبه در هر روز در نتیجه، در کل میزان مصرف برق ماهانه یک خانواده تنها از این محل به ۲۷۰ کیلووات ساعت در ماه میرسد که با احتساب قیمت هر کیلووات ساعت برق در آلمان، تنها ۹۰ دلار در ماه هزینه داغ کردن آب جوش هر خانواده خواهد شد.
بر اساس این گزارش، امروزه سیاستهای تعرفهگذاری در قالب مدلهای مختلف میتواند زمینه اصلاح الگوی مصرف را فراهم کرده است و مشترکان پرمصرف را به رعایت الگوی مصرف ترغیب کند، در غیر این صورت باید منتظر ماند تا کشور برای جبران ناترازی اقدام به وارد کردن برق کند، در صورتی که میتوان با اعمال سیاستهای بهتر انگیزشی هم بار هزینههای سنگین را از دوش مشترکان برداشت و هم موجبات جبران عدم تعادل در تولید و مصرف شد.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ایران ایران و جهان برق سوئد فرانسه ازای هر کیلووات ساعت برای هر کیلووات ساعت میزان مصرف برق تعرفه برق قیمت برق ۵ برابر بر اساس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۸۱۱۲۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
هشدار مرکز پژوهش های مجلس درباره سبد غذایی خانوار : کالری مصرفی نیمی از ایرانیان در سال ۱۴۰۱ کمتر از استاندارد بوده است
مرکز پژوهشهای مجلس در یک گزارش جامع ابعاد فقر در سال۱۴۰۱ را با جزئیات ارائه کرد. به گزارش دنیای اقتصاد، برخی از نکات این گزارش قابل تامل است. این گزارش میگوید که میزان مصرف کالری نیمی از جمعیت ایرانیها در سال۱۴۰۱ کمتر از حد استاندارد (یعنی ۲۱۰۰کالری در روز) است. از سوی دیگر، همه دهکها از میزان کالری خود نسبت به سال۱۴۰۰ کم کردهاند. این کاهش کالری در دهکهای متوسط شدیدتر بوده است. از نگاه گزارش مرکز پژوهشهای مجلس، دو عامل در این روند، نقش اصلی را ایفا کردهاند؛ نخست اینکه خانوارها بهدلیل تورم بالای مواد غذایی و افزایش سایر هزینهها نظیر مسکن، سعی کردهاند که مصرف غذایی خود را کاهش دهند. نکته دیگر اینکه خانوارها بهدلیل چشمانداز نامطلوب اقتصاد، سعی کردهاند که از میزان کالای خوراکی خود بکاهند تا بتوانند کالاهای بادوام بیشتری خریداری کنند. این گزارش برآورد کرده است که در سال۱۴۰۲، خط فقر خانوار سهنفره در تهران ۱۵.۳ میلیون تومان و برای کل کشور ۸.۲ میلیون تومان بوده است. بررسی دادههای مربوط به مصرف کالری ایرانیان در سال ۱۴۰۱ نشان میدهد که بیش از نیمی از افراد کشور کمتر از کالری استاندارد، یعنی کمتر از ۲۱۰۰ کالری در روز استفاده میکنند. در سالهای گذشته تورم مزمن موجب شده قیمت مواد خوراکی افزایش پیدا کند و قدرت اقتصادی مردم کاهش یابد. با اینحال دهکهای مختلف درآمدی واکنش یکسانی در مواجهه با تورم مواد خوراکی نداشته و دهکهای میانی بیشترین واکنش را به این تورم نشان دادهاند. با توجه به کاهش حدود ۰.۴ واحد درصدی نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش میانگین کالری مصرفی میتواند به دو دلیل رخ داده باشد. اول آنکه خانوارها به دلیل تورم بالا مصرف موادغذایی را کاهش دادهاند. دوم آنکه به دلیل چشمانداز نامطلوب اقتصاد کشور، ترجیح دادهاند کالاهای خوراکی کمتری مصرف کرده و به جای آن کالاهای بادوام بیشتری خریداری کنند. در چنین شرایطی پیشنهاد میشود که بسترهای مناسبی برای رشد اقتصادی پایدار و فراگیر ایجاد شود تا وضعیت فقر نیز به دنبال آن بهبود یابد. مرکز پژوهشهای مجلس در گزارش «وضعیت فقر در ۱۴۰۱» ابعاد مختلف این مساله را بررسی کرده است. با توجه به شرایط تورمی حاکم بر اقتصاد ایران که در سال ۱۴۰۱ نیز ادامه پیدا کرده، خط فقر سرانه در کشور به ۲ میلیون و ۵۶۱ هزار تومان رسیده است. با احتساب بعد خانوار، خط فقر برای خانوار ۳ نفره در سال ۱۴۰۱ در حدود ۵ میلیون و ۶۳۴ هزار تومان است. این عدد برای مناطق شهری استان تهران ۱۰ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان محاسبه شده است. همچنین خط فقر شدید در سال ۱۴۰۱ در حدود ۸۷۵ هزار تومان برای هر نفر برآورد شده که این عدد معادل حداقل نیازهای غذایی فرد است. برآورد میشود که خطر فقر خانوار سه نفره برای کل کشور در سال ۱۴۰۲ به ۸ میلیون و ۲۰۰ هزارتومان و در تهران به ۱۵ میلیون و ۳۰۰ هزارتومان برسد. بر اساس خط فقر محاسبهشده، نرخ فقر در سال ۱۴۰۱ حدود ۳۰ درصد جمعیت کشور بوده که نسبت به سال ۱۴۰۰ تغییر چندانی نکرده است. در نتیجه جمعیت فقرا در ایران در سال ۱۴۰۱ در حدود ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر برآورد میشود. علاوه بر این، شکاف فقر نیز نسبت به سال گذشته تغییر چشمگیری نداشته است. به بیان دیگر نه تنها نرخ فقر در کشور ثابت باقی مانده، بلکه میانگین فاصله از خط فقر نیز در سال گذشته تغییر نداشته است. مقایسه دادهای حداقل دستمزد و خط فقر استانی نشان میدهد که حداقل دستمزد در استانهای تهران، البرز و قم، نمیتواند هزینههای سبد مصرفی فقر برای یک خانواده ۳ نفره را تامین کند. به عبارت دیگر در این استانها برخی از افراد حتی در صورت داشتن شغل رسمی باز هم فقیر محسوب میشوند که از آن با عنوان پدیده شاغلان فقیر یاد میشود؛ بنابراین پیشنهاد میشود در سیاستگذاری عمومی، از جمله در تعیین حداقل دستمزد، تفاوتهای منطقهای در نظر گرفته شود. واکنش شدید دهکهای میانی یکی از معیارهای مهمی که بر اساس آن وضعیت فقر در یک جامعه سنجیده میشود، میزان کالری مصرفی افراد در کشور است. حداقل استاندارد برای هر فرد مصرف ۲۱۰۰ کالری در روز است. بررسی آمارها نشان میدهد که در یک دهه اخیر میانگین کالری مصرفی سرانه ایرانیان کاهش یافته و در سال ۱۴۰۱ به میزانی پایینتر از حداقل کالری مورد نیاز برای یک نفر رسیده است. در واقع در ادامه روند نزولی مصرف کالری در سال ۱۴۰۱ میانگین مصرف کالری در کشور نیز به زیر حد مصرف کالری استاندارد سقوط کرده است. در این سال بیش از نیمی از افراد جامعه در کشور، کمتر از کالری استاندارد مصرف میکنند. این مساله یعنی کاهش میانگین کالری مصرفی ایرانیان با توجه به شرایط اقتصادی در سالهای گذشته چندان دور از انتظار نیست. در یک دهه اخیر تورمهای بالا موجب شده قدرت اقتصادی ایرانیان کاهش یابد و این مساله روی سبد مصرفی آنان تاثیر زیادی گذاشته است. بااینحال میتوان گفت واکنش دهکهای مختلف درآمدی نسبت به تورم مواد خوراکی متفاوت بوده است. این گزارش بیان میکند بیشترین واکنش به افزایش قیمت خوراکیها و آشامیدنیها متعلق به دهکهای میانی درآمدی است. دهکهای بالای درآمدی عمدتا دارای کالای بادوام و داراییهای مالی هستند. به همین دلیل این افراد توان بیشتری برای پوشش ریسک ناشی از تورم را دارند. این درحالی است که دهکهای پایین درآمدی به دلیل کمکشش بودن کالاهای خوراکی برای این گروه و همچنین بیشتر بودن یارانه نقدی میزان اندکی از مصرف خود را نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش دادهاند. اما دهک میانی درآمدی از هر دو مولفه محروم بوده است؛ این به معنای آن است که عموما این افراد دارای کالاهای بادوام و دارایی مالی نیستند و یارانه نقدی هم سهم قابلتوجهی از سبد هزینههای آنان را پوشش نمیدهد، به همین دلیل واکنش شدیدتری نسبت به سایر دهکها در مقابل افزایش تورم خوراکیها و آشامیدنیها نشان میدهند. چشمانداز نامطلوب اقتصاد این گزارش بیان میکند در سال ۱۴۰۱ مصرف برخی از اقلام خوراکی برای خانوارها در همه دهکهای درآمدی نسبت به سال ۱۴۰۰ کاهش داشته است. اما نحوه کاهش مصرف در دهکهای مختلف از الگوی یکسانی پیروی نکرده است. با توجه به تورمهای شدید خوراکیها و آشامیدنیها افراد مصرف خود را از کالای خوراکی و آشامیدنی کاهش داده و مصرف سایر کالاها را جایگزین کردهاند. این مساله برای دهکهای میانی که به طور نسبی یارانه کمتری را دریافت کردهاند بهوضوح روشن است؛ زیرا در تمامی اقلام، دهکهای میانی مصرف خود را از این گروه کالاها کم کردهاند. کاهش مصرف خوراکیها و آشامیدنیها درحالی اتفاق افتاده که نرخ فقر تقریبا ثابت مانده است. از کاهش مصرف کالای اساسی میتوان استنباط کرد که با افزایش قیمت مواد خوراکی، خانوارها مصرف خود از این گروه از کالاها را به دو منظور کاهش دادهاند. اول اینکه به دلیل افزایش قیمت نسبی کالاهای اساسی نسبت به سایر کالاها و خدمات، خانوارها مصرف خود از این کالاها را کاهش دادهاند؛ و دوم آنکه به دلیل چشمانداز نامطلوب اقتصاد، خانوار انتظار قیمت بیشتری در آینده دارد؛ در نتیجه با هدف هموارسازی، مصرف خود را از کالاهای مصرفی بیدوام کاهش میدهد و برعکس مصرف خود را از کالاهای باداوم افزایش میدهد. هر چند ممکن است کاهش مصرف خوراکیها و آشامیدنیها دلایل دیگری نیز داشته باشد، از جمله اینکه فشار تورمی میتواند باعث شود خانوار از مصرف بخشی از خوراکیها و آشامیدنیها صرفنظر کند تا توان تامین سایر نیازهای اساسی را به دست آورد. این مساله بهخصوص در مورد تامین مسکن بسیار محتمل است. سهم مسکن از کل هزینه خانوار مستاجر در سالهای ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۰ در سطح ۳۴ درصد بوده که در سال ۱۴۰۱ به ۳۶ درصد افزایش داشته است. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: آماری تکان دهنده از رشد نرخ فقر در کشور / ۵۰ درصد به فقرا اضافه شد سعیدی نماینده چابهار : اگر معادل ریالی اختلاس چای دبش صرف سیستان و بلوچستان میشد، دیگر چیزی نمیخواستیم اعتراض به بودجه اختصاص شده به حرم امام خمینی